Nr 17. 14 t/m 20/11. Alpine - El Paso

Hè, hè, eindelijk. Als het goed is fietsen we morgen na een maand met 1600 km Texas uit. Wat een verschrikkelijk mooie staat met zoveel verschillende landschappen.
In Alpine hebben we op zaterdag een rustdag genomen. Beetje verkouden, beetje grieperig, maar dat was zondag al weer een stuk beter zodat we toen naar Marfa zijn gefietst. In Marfa hebben we in het Paisanohotel hotel overnacht, een van de mooiste hotels tussen San Antonio en Del Rio volgens kenners. Verder stelt Marfa niets voor, eten doen we (vrij vet) bij een tankstation.
Wat eten betreft: we hebben metalen bestek meegenomen, maar dat was niet nodig, hebben we dan ook achtergelaten. En stom: het bestek van Bert en Ria hebben we thuis laten liggen.
Bestek is overal, maar wel plastic. De bak waarin je ijsblokjes kunt halen in een motel,gebruiken wij vaak als slakom. Gaat prima.
Van Marfa naar Van Horn is een etappe waar we tevoren tegenop zagen. Onderweg niets dan desert en 120 km lang. Maar we hadden geluk: met de wind schuin in de rug waren we net binnen 5 uur over.
Het begon echter steeds harder te waaien en wel uit het westen, de richting waar wij op moesten. Met windstoten tot meer dan 80 km/m vonden we het onverantwoord om verder te fietsen. Op TV zagen we dat dit het gevolg was van de najaarsstorm Ajax ( volgens ons heeft deze meer kracht dan de gelijknamige voetbalclub, sorry voor de fans).
We hebben ook weer medefietsers ontmoet. Maria en Pat uit Iowa en Ann en Mac uit Alaska. Heel gezellig en ook samen koffie gedronken/gegeten. Via blogs volgen we ze, en andersom.
De laatste dagen is het weer fantastisch. 's morgens net boven het vriespunt ( we zitten hier meestal boven de 1300 m), maar daarna warmt het snel op tot ongeveer 20 graden.
Omdat we weer een tijdzone gepasseerd zijn, staan we nog eerder op. Meestal zitten we om half acht op de fiets. 's avonds is het om zes uur dan ook al redelijk donker.
Om het landschap op foto's vast te leggen is bijna niet te doen, je moet het gezien/ervaren hebben. Het hele stuk tussen Del Rio en El Paso is een grote woestijn met spaarzame begroeiing.
Het licht is ook heel bijzonder. Heel helder en heel fel.
Nu zijn we in El Paso, aan de grens met Mexico. Er is heel veel verkeer (vooral wandelen over de brug) met Juarez Ciudad aan de overkant van de Rio Grande. Ook heel veel winkeltjes met van allerlei prullaria.
Vanaf morgen volgen we onze eigen route. Om de Emory-pas te mijden vanwege sneeuw, kiezen we een route over de Interstate 10. Of dat allemaal mag, weten we niet zeker. Maar er zijn meer fietsers die dit gedaan hebben.
Tot slot nog een bericht aan onze Amerikaanse vrienden. A special hello to Maria & Pat and Ann & Mac we met on our Tour. We like your blogs and hope you will be able to read ours