Donderdag 16 juni 2016
Door: T en h
Blijf op de hoogte en volg Theo en Hanny
16 Juni 2016 | Estland, Aegviidu
Het kan niet elke dag feest zijn!
Nadat we goed en wel de stad uit waren en de autoweg A1 hadden verlaten, begon het te druppelen, meer te druppelen, licht te regenen en even later stevig te regenen. Afwisselend was het schuilen (waar mogelijk) en fietsen. Net na de middag waren we al kliedernat. Van tevoren al goed gekeken naar accommodaties onderweg, zijn we beland op een voor ons onbekend adres. Hier zitten we een prachtig huisje, met verwarming zodat alles snel weer droog is.
Dan nog iets heel bijzonders. In het huisje lagen een aantal sportbladen. Niet te lezen natuurlijk, maar..... in een van de artikelen stond de naam Ants Antson. Er daar heb ik (Theo) iets mee. Het is 1964 als een oom van mij gaat trouwen. Net op die dag is de 1500 m schaatsen op de Olympische spelen in Innsbruck. Mijn vader, ome Theo en ik volgen het schaatsen op tv. We kijken eerst het schaatsen af en gaan dan pas (iets te laat) naar de kerk. Helaas kaapt Ants Antson net de gouden medaille voor de neus weg van 'Keessie' . De tijd van Ard moet dan nog komen.
Ook dat voor het eerst dat tijdens de wedstrijd een computer werd ingezet om de uitslagen te verwerken! Maar ... wij bleven meeschrijven!
Opvallend ook: Ants Antson is een Est, maar in die tijd reed hij nog voor Rusland. Tot zover de geschiedenis, morgen wordt het weer beter en gaan we richting Russische grens.
Nadat we goed en wel de stad uit waren en de autoweg A1 hadden verlaten, begon het te druppelen, meer te druppelen, licht te regenen en even later stevig te regenen. Afwisselend was het schuilen (waar mogelijk) en fietsen. Net na de middag waren we al kliedernat. Van tevoren al goed gekeken naar accommodaties onderweg, zijn we beland op een voor ons onbekend adres. Hier zitten we een prachtig huisje, met verwarming zodat alles snel weer droog is.
Dan nog iets heel bijzonders. In het huisje lagen een aantal sportbladen. Niet te lezen natuurlijk, maar..... in een van de artikelen stond de naam Ants Antson. Er daar heb ik (Theo) iets mee. Het is 1964 als een oom van mij gaat trouwen. Net op die dag is de 1500 m schaatsen op de Olympische spelen in Innsbruck. Mijn vader, ome Theo en ik volgen het schaatsen op tv. We kijken eerst het schaatsen af en gaan dan pas (iets te laat) naar de kerk. Helaas kaapt Ants Antson net de gouden medaille voor de neus weg van 'Keessie' . De tijd van Ard moet dan nog komen.
Ook dat voor het eerst dat tijdens de wedstrijd een computer werd ingezet om de uitslagen te verwerken! Maar ... wij bleven meeschrijven!
Opvallend ook: Ants Antson is een Est, maar in die tijd reed hij nog voor Rusland. Tot zover de geschiedenis, morgen wordt het weer beter en gaan we richting Russische grens.
-
17 Juni 2016 - 08:50
Nel En Gerrit:
Ja, ja, ze zijn er nog, de schaatsliefhebbers van de oude stempel die urenlang, aan de TV gekluisterd met pen en papier in de aanslag, driftig de rondetijden zaten te noteren. De door Theo aangehaalde spelen van 1964 staan nog helder voor de geest en dus voerde de naam Ants Antson ons weer terug naar de tijden van Ard en Keessie. En dat allemaal door een sportblad in een vakantiehuisje in het geboorteland van deze
"Russische" schaatser. Een geweldig verhaal.
Toch kon ik het niet laten om nog even te kijken hoe het Ants Antson is vergaan en het blijkt dat hij op 31 maart 2015 op 77 jarige leeftijd in Haapsula is overleden. Haapsula, het stadje waar jullie een paar dagen geleden nog zijn geweest. Ook toevallig!!??
Hopelijk volgen er nog meer van die leuke anekdotes.
Fiets ze nog.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
