Nr 19. 28/11 t/m 4/12. Tucson - Salome

Weer een bewogen weekje achter de rug. Zaterdag, op de rustdag, hebben we downtown Tucson verkend. In tegenstelling tot veel andere steden een gezellig centrum met eindelijk eens mensen op straat. Zondag was een lange etappe naar Florence met in het begin 40 km vals plat tot licht klimmen. We komen vlak langs Biosphere 2. Dit is een onderzoeksproject van de universiteit van Arizona. Onder een koepel worden leefomstandigheden nagebootst om te zien wat dit voor de toekomst betekent, zoals bijv. leven in een mangrovebos.Onderweg zien we veel solitaire cactussen, het gebied wordt ook wel cactus-county genoemd. Ook veel 'snowbirds' gezien. Dat zijn mensen die met hun RV overwinteren in Arizona.
Waar we gisteren nog veel kleine struiken langs de weg zagen, is het de dag erop voornamelijk geel zand. Ook wel mooi om doorheen te fietsen.
En dan duikt uit het niets Phoenix op. De stad heeft met alle voorsteden erbij 1,5 miljoen inwoners. Omdat er vrijwel alleen laagbouw is, beslaat dit een groot oppervlak. We hebben van Chandler in het ZO tot Surprise in het NW iets meer dan 100 (!) km door stedelijk gebied gefietst. En daarna is er weer de plotselinge overgang naar de woestijn. Heel bijzonder.
Wat ook indrukwekkend is, zijn plaatsen als Sun City en Surprise.
Uit de grond gestampte delen van Phoenix waar het merendeel van de inwoners, net als wij, pensionado's zijn. Je ziet er vijvers waar met bootjes op gevaren kan worden, mensen vervoeren zichzelf in golfkarretjes over brede wegen met perfect asfalt (als fietser om jaloers op te worden). En het gras is door het vele sproeien nog groener dan groen. Wat een verschil met de desert.
Surprise ligt er pas sinds 1960. Hier worden we bijna onder gereden door een agent, die zei dat hij verblind werd door de zon. Wij hadden een donderpreek verwacht ivm foutief oversteken!
Het is hier op veel plaatsen al Kerst en wij doen mee door bij Walmart alvast een (foute) Kersttrui uit te zoeken, maar hebben nog geen keus kunnen maken.
Het weer is deze week elke dag hetzelfde. Als we 's morgens 7.00 - 7.30 vertrekken is het net boven het vriespunt, maar om 10.00 kunnen de handschoenen en de lange broek uit. In de middag is het meestal iets boven de 20 graden en 's avonds koelt het dan snel weer af. Woensdag zijn we naar Wickenburg gefietst. Een aardig plaatsje waar nog goud- en zilvermijnen zijn. Toen kwam de tegenslag. Nadat we donderdagmorgen waren vertrokken, hadden we binnen een uur 3 lekke banden. Onze moraal zakte tot een punt dat we nog niet eerder meegemaakt hadden. Omdat de volgende fietsenmaker nog ruim 300 km ver weg is, zijn we teruggegaan. Overleg met de plaatselijke Nike-repair-specialist leverde een aantal nieuwe binnenbanden op. Dachten we alles weer voor elkaar te hebben, stond vanmorgen mijn achterband weer leeg. Dan maar een dikkere binnenband erop en vertrekken. De rit van 87 km was er een van spanning. We hebben ook weinig gezegd onderweg en we hadden allebei een systeem om de afstand te overbruggen. De een telde de km's af en de ander drukte de gefietste afstand uit in procenten. We waren allebei heel blij dat we zonder problemen in Salome aankwamen.
Morgen nog in Arizona en dan hopen we zondag Californië binnen te fietsen.
Groetjes,
Theo en Hanny